Het Jaarwiel
Het is een koude, donkere dag midden in de winter. Alle mensenkinderen, elfen, ander klein volk en de dieren verlangen naar warmte en licht. Zitten rond vuren dicht bij elkaar, vertellen verhalen over de tijden dat het warm en licht was en er overal volop vers eten te vinden was. Ze feesten, zingen en delen met elkaar het eten van de wintervoorraad en zijn ondanks de kou en de lange donkere dagen vol vertrouwen dat het licht weer terug komt.
Want zo gaat dat, jaar na jaar, steeds opnieuw…..
Op die dag midden in de winter is het MIDWINTER of YULE, en de godin wordt moeder van een lief klein mooi jongetje. Hij is de god van het licht, de zon en ze noemt hem koning Eik. De godin kijkt neer op haar prachtige lieve zonnekind en weet dat hij het licht op de aarde terug zal brengen. Ze knuffelt en houdt hem dicht tegen zich aan, want ze weet ook dat haar taak er voor dit jaar weer op zit en ze voelt zich uur na uur steeds ouder, vermoeider en zwakker worden en als oude crone Holle sterft ze om terug te keren en uit te rusten in het Zomerland.
Die kleine, net geboren, koning Eik groeit als kool. En zo snel als alleen goden dat kunnen, groeit hij uit tot een grote sterke jongeman. Zo sterk dat hij zijn broer Koning Hulst, de god van het donker, tijdens hun halfjaarlijkse strijd verslaat en vanaf dat moment zien we iedere dag de zon een beetje meer. De koning van het licht regeert nu.
De dagen worden langer. Het wordt lichter en lichter dag na dag….
Op de dag van het IMBOLC feest laat koning Eik de godin terug komen uit het Zomerland en wordt zij opnieuw geboren.
Het is de tijd dat ook de natuur langzaam wakker wordt en de mensen kijken vrolijk naar de nieuw geboren lammetjes die dartelen door de weilanden. De godin groeit snel op tot een mooie jonge vrouw Brigada en als meisje wordt zij verliefd op die mooie sterke koning Eik, de god van de Zon.
Wanneer het LENTE- of OSTARA feest daar is, zijn koning Eik en de godin zo verliefd op elkaar, dat ze vanaf dan dag en nacht samen zijn. Op deze dag is het evenveel uren licht als donker.
Koning Eik wordt vanaf nu met de dag krachtiger waardoor de dagen meer licht krijgen. En alles op de aarde begint daardoor weer te groeien en te bloeien.
De vogeltjes beginnen te fluiten bij al dat licht, bouwen nestjes en leggen hun eieren.
De mensenkinderen ruiken het voorjaar en komen steeds meer naar buiten, ze zaaien hun akkers in, zodat de tarwe kan gaan ontkiemen en groeien. Net als de liefde tussen koning Eik en de godin Ostara groeit en groeit.
Met het feest van BELTANE trouwen ze met elkaar. Het is een mooie zonnige dag en de godin Flora ziet er prachtig uit met een krans van bloemen in het haar. Koning Eik en de Godin vertellen aan elkaar waarom ze zoveel van elkaar houden, terwijl ze elkaars handen vasthouden en er een mooi koord omheen gewikkeld wordt. Zo worden zij verbonden met elkaar. Terwijl koning Eik en Flora in de nacht met elkaar vrijen, vieren de mensenkinderen feest.
Zij weten nu dat de zomer er aankomt, de dagen van een sterke zon, een bevruchte aarde en een goede oogst.
Ze dansen en zingen blij met elkaar om de meiboom met gekleurde linten.
Op de warme zomerse dag van MIDZOMER of LITHA, de dag van Midzomer, is koning Eik, nadat hij de aarde bevrucht heeft en zoveel dagen helder en krachtig als zon heeft geschenen, zwakker geworden. Zijn liefste, de godin Anna, is hoogzwanger en wordt moeder van de god van het donker, die terug keert uit het Zomerland. Hij is koning Hulst en net als koning Eik met YULE groeit hij zo snel als alleen goden dat kunnen. Terwijl koning Eik steeds zwakker wordt, wordt zijn broer koning Hulst steeds sterker en sterker. Nu begint het grote gevecht weer tussen de twee broers, tussen het licht en het donker…..
En dit keer wint Hulst en Eik accepteert zijn verlies. Hij zal het steeds een beetje minder licht en warm laten worden.………
Gelukkig krijgen alle planten nog de kans om onder de laatste zonnewarmte nog uitte groeien en te rijpen..
Moeder Aarde zorgt voor een rijke oogst van groenten en vruchten, zodat de mensenkinderen, de elfen, het kleine volk én de dieren voor nu en de donkere tijd die komen gaat weer eten genoeg hebben.
En dan gebeurt het, dat op de dag van LUGHNASADH, LAMMAS, terwijl de mensenkinderen het ZOMEROOGST feest ( de eerste oogst) vieren, koning Eik, verslagen, terugkeert naar het Zomerland en zo heeft koning Hulst de strijd tussen licht en donker echt gewonnen.
Op de dag van het tweede oogstfeest HERFSTFEEST/ MABON zijn dag en nacht weer even lang en is het afgelopen met de kracht van de zon. De godin schenkt haar laatste oogst van appels en noten. De mensenkinderen en alle andere levende wezens danken en feesten voor alles wat Moeder Aarde en de Zonnegod hun gegeven hebben. Overal is vrolijkheid en blijdschap, behalve bij één…. en dat is de godin zelf.
Ze is zo verdrietig dat ze haar liefste koning Eik kwijt is, dat ze de poort naar de onderwereld opent en door de dunne sluiers tussen de werelden kan ze haar geliefde zien en met hem praten, net zoals alle mensenkinderen dat in deze tijd van het jaar op de dag van SAMHAIN ook kunnen met hun geliefden die naar het Zomerland zijn overgegaan.
De Hulstkoning die dit ziet is woedend en hij sluit de poort en probeert zo de verdrietige godin bij zich te houden. Het jaarwiel draait door en zo breekt daar de dag van MIDWINTER, YULE weer aan en met haar laatste krachten krijgt de Godin, zoals ieder jaar, opnieuw het kind van het licht, van de zon, koning Eik! En kan zij uit gaan rusten in het Zomerland, terwijl ze weet dat ze terug zal keren naar haar geliefde koning Eik met Imbolc.
Zo draait het wiel van het jaar rond, steeds opnieuw jaar na jaar…….
En kunnen alle mensenkinderen erop vertrouwen dat er na een donkere tijd altijd weer een lichte komt.
Zo is het en zo zal het zijn......