Egel Prikkebolletje wordt wakker!
(eigen gebarenverhaal)
Er klonk geritsel vlakbij het holletje dat een kleine egel voor haar winterslaap had uitgekozen.
Ritselen door de bladeren
Prikkebolletje schrok er wakker van.
Wakker schrikken
“Wat is dat?” dacht ze slaperig.
“Hé het ruikt anders dan de laatste keer dat ik wakker werd, toen rook en voelde het naar winter en het was zelfs koud in mijn holletje”
Ze deed haar koppetje omhoog, trok haar neus op en snoof diep.“
Omhoog, neus optrekken en snuiven
Ja, vandaag was het anders, de kleine egel rekte zich eens goed uit en snoof opnieuw.
Uitrekken en snuiven
“Het ruikt niet meer naar winter” zei ze hardop.
De lucht rook een beetje zoet.
Het leek wel alsof de lente fluisterde: “Kom naar buiten Prikkebolletje!”
“Ik denk dat het tijd is om wakker te worden en de winter uit te zwaaien” dacht de kleine egel.
Ze bewoog haar pootjes en ruggetje voorzichtig.
Bewegen
Toen hoorde Prikkebolletje plotseling het geritsel weer.
Ritselen door de bladeren
“Het ruikt dan wel lekker buiten,” mompelde ze.
“Maar ik hoor ook iets engs.”
Dáár! Het ritselde opnieuw, nu veel luider.
Ritselen door de bladeren
Egeltje dook vlug weg.
Wegduiken
“O, o, ik denk dat mijn holletje niet langer veilig is, ik moet snel opstaan. De tijd van winterslaap is voorbij” dacht ze bang
Bang kijken
Langzaam kroop ze naar de ingang van haar holletje onder de berg bladeren.
Kruipen
Op hetzelfde moment vloog het dak van haar holletje de lucht in en zag ze twee enorme poten door de bladeren tevoorschijn komen.
“Help” schreeuwde het egeltje en zo snel ze kon, trok ze haar koppetje onder haar stekeljas
Hoofd intrekken
en rolde zich op tot een kleine prikkebol.
Oprollen als een bolletje
“Au! Au! Au! Wie of wat ben jij?” hoorde ze een huilende stem.
En plotseling tikte een van de poten het egelbolletje weg.
Wegtik gebaar
Dezelfde stem huilde nu opnieuw. "Au! Wat zijn dat voor harde stekels.”
Toen voelde Prikkebolletje zich ineens boos worden en was niet meer bang.
Stoer gaan staan, armen in je zij.
“Dat is een goed begin!” riep ze luid.
"Laat me met rust hier, luister je?
Ga weg hoor. Ik wil naar buiten, de lente komt er bijna aan!”
“Nou zeg, dat begint zeker goed!” mopperde de vos.
“Wat ben jij een gevaarlijk stekelig beest!
Ik wilde alleen maar een beetje spelen hoor.”
En hij trok zijn staart in en sloop weg.
Wegsluipen
“Hihihihi!” De kleine egel giechelde.
Toen rolde ze zich uit,
Uitrekken
strekte haar pootjes,
Uitrekken
snuffelde in het rond
Snuffelen\
en rende vlug naar een struik in de schaduw.
Ren beweging
Want de zon was veel te fel voor haar, zelfs in die laatste winterdagen.
Hoi Prikkebolletje welkom in de lente!