Onder moeders paraplu
Onder moeders paraplu
liepen eens twee kindjes.
Hanneke en Janneke
dat waren dikke vrindjes.
En hun klompjes gingen klik, klak, klik
en de regen deed van tik, tak, tik
op moeders paraplu,
op moeders paraplu.
Toen kwam Jan de Wind erbij
die joeg eerst heel zoetjes
toen steeds hard, harder maar
de regen in hun snoetjes.
En Jan de Wind die rukte en trok
en op en neder ging de stok
van moeders paraplu,
van moeders paraplu.
Maar Hanneke en Janneke
dat waren flinke klantjes!
Ze hielden stijf de paraplu
in allebei hun handjes.
En ze lachten blij van hi, ha, hi
en ze riepen: Jan, jij krijgt hem nie!
't Is moeders paraplu,
't is moeders paraplu!