· 

Sint in het land

 

 

 

 

 

 

 

 

Lieve volgers,

 

Het is weer blogtijd. De afgelopen weken waren mooi. Ik was in Drenthe voor de prachtige Handvasting van twee jonge mensen. Het werd een gezellig Samhainweekend met mijn zusdin, die zichzelf altijd voorstelt als Moons roadie. Het is voor mij heerlijk én gezellig om samen met haar te gaan. Wij zijn vriendinnetjes geworden toen we 5 jaar waren en na al die jaren zijn we nog steeds niet uitgekletst en - gelachen. We zijn vervlochten met elkaar, als het koord van een Handvasting. 

We ontdekten dat weekend een geweldige IJzertijdboerderij, verzamelden hars, spar, den en hulst in het bos om straks een Yulewierook te maken, bezochten een hunebed, de schaapskooi in Exloo en een kringloopwinkel. En ik scoorde een geweldige oude speculaasplank.

Er moet nog even geoefend worden op een goed deeg, want bij poging 1 kwam de dame er in delen uit. Wel gebakken en gegeten. Goede smaak maar veel te hard. Dat wordt van het weekend een volgende poging, want ik voel een nieuwe traditie aankomen. Bij de eerstvolgende Omadag gaan we bakken!

 

De Oma Heksje site heb ik wat anders ingedeeld. Ieder verhaal heeft nu zijn eigen menuknop. Het werd te veel scrollen om bij het tiende verhaal te komen vond ik. Hopelijk ervaren jullie dit ook als een verbetering. (feedback welkom). Het jaarfeest Yule staat open en zoals een tijdje terug beloofd komen er naast de jaarfeesten nog enkele onderwerpen op de site. Om te beginnen "Heksen".En achter de schermen staan er nog twee onderwerpen te trappelen.

 

Trippel trappel trippel trap: en dan was daar de intocht van de Sint. Ik sta al 40 jaar om de hoek in de winkelstraat tussen de kinderen vol verwachting. Ik ging vaak met mijn moeder en we raakten altijd vet ontroerd als we de Sint hoog op zijn paard aan zagen komen.

Ja, ja Oma Heksje is een groot fan van de Sint. Erfelijk belast zeg maar. We vieren het uitbundig met een berg cadeaus, gedichten en lekker eten met de hele familie bij elkaar. Nu dus voor het eerst zonder mijn moeder, de mater familias, als tevreden en stil genietend middelpunt.

Technisch gezien heb ik deze positie nu als crone in de familie. Maar ik vind het nog een te raar idee. Alhoewel ik de "Een letter voor een spetter"traditie wel alvast heb overgenomen van haar.

Ach we gaan er met elkaar een fijne avond van maken.

 

Die Sint periode is toch een heerlijk verwarmende tijd. Vanaf 1 december gaan we de Yuletijd in, vol lichtpuntjes, in de dagen die zo kort en donker worden. We blijven veilig in huis, je weet maar nooit of Wodan met zijn Wilde Jacht door de lucht dendert.

De Yulekrans komt weer in huis, kaarsjes aan, een Wichteltje hier en een Wichteltje daar, met een dekentje op de bank, lekkere stoofpotten en baksels, rust en stilte en zo gaan we aftellen tot 21 december, de dag waarop het jaarwiel tot stilstand komt om na 12 dagen de andere kant uit te gaan draaien, waardoor de dagen weer gaan lengen.

Als je deze donkere dagen vol stopt met kleine tradities en fijne momenten dan vliegen die sombere dagen voorbij en voor je het weet, verwelkom je de terugkeer van het licht!

Nog even doorbijten dus!

Maar niet in die keiharde speculaaspop, dan breken mijn tanden.....

 

Knuffel van Oma Heksje

Reactie schrijven

Commentaren: 0